En dan is het al weer woensdag

Vanmorgen liep de wekker weer af om 6 uur (pff). Even snel een douche en een hapje en weer op naar Kara Tepe. We komen iedere morgen langs kamp Moria (een voormalig detentiecentrum). Hier zitten heel veel mannen, want de vrouwen, kinderen en gezinnen zijn weggehaald. Er zitten nog ongeveer 20 tot 30 vrouwen hoorden we vanmiddag in de haven. Daar zat een Amerikaanse jonge vrouw die voor 3 maanden ging werken met de vrouwen in Moria.

We gaan ons registreren en Amber en ik beginnen weer aan de enorme berg komkommers. Aan het eind van de week kan ik geen komkommer meer zien:(
Het loopt gesmeerd en buiten, waar ons team in een lange rij staat om de cups te vullen met pasta, komkommer, olijven en la vache qirit gaat het ook super. We zijn ruim voor tijd klaar.

Het uitdelen van het ontbijt is een erg leuk karwei want na een paar dagen, begin je de gezichten te herkennen. De mensen zijn allemaal erg vriendelijk, maar de vrouwen zijn over het algemeen, verlegen. Ze laten meestal de mannen of kinderen naar de deur gaan.

de foodtruck wordt gesopt en dan is het al weer tijd voor de activiteiten voor de kinderen. We loomen er op los en ook het bellen blazen vinden ze geweldig. Er zijn natuurlijk altijd kindjes die het niet kunnen laten om jou of andere kindjes onder te spetteren.
Ook verdwijnt er van alles in kinderhandjes en broekzakjes als je niet continu oplet. Gisteren werd er gestempeld en de dozen stempels waren na het spelen, halfleeg. Je moet dus als een bewaker bij de deur staan.
Het gaat er niet om dat je ze de spullen niet gunt, want dat is het echt niet. Het eerlijkheidsaspect is hier een groot ding. Jij hebt een stempel, ik heb er niet een en dat is niet eerlijk.
We moeten er dus erg op letten dat of iedereen iets heeft, of niemand. Toch krijgen ze het voor elkaar, de meiden zowel als de jongens:)

vanmiddag was het compleet feest. Er was een mannenmiddag georganiseerd door ons team.
Er waren kappersets en 3 barbers. De mannen en jongens stonden echt letterlijk in de rij om geknipt te worden. Op een gegeven moment werden er nummertjes uitgedeeld, zodat het aan de beurt zijn, eerlijk zou verlopen. Geweldig om te zien.

Aan de andere kant van de yurt werden pallets in stukken gezaagd en weer als bankje en tafel in elkaar gezet. Er werd lustig op los gezaagd en gehamerd. De middag was veel te kort en er werd meteen besloten vrijdag en zaterdag verder te gaan met knippen e.d.